Kitap Adı: Yeni Dünya
Orjinal Adı: Eve
Yazarı: Anna Carey
Yayın evi: Pegasus
Sayfa Sayısı: 311
Hiçbir yer güvenli değildi...
Meslek öğrenmek yoktu, şehir yoktu, geniş yataklı ve manzaralı daireler yoktu. Restoranlarda beyaz masa örtülerinin üzerinde parlak gümüş takımlarla yenen yemekler yoktu. Sadece o oda, lazımlıklardan gelen pis kokular ve çatlayana kadar gerilen deriler vardı.
Her şey kocaman bir yalandan ibaretken kime güvenebilirsiniz?
Ölümcül bir virüs yeryüzü nüfusunun çoğunu yok ettikten on altı yıl sonra, dünya oldukça tehlikeli bir yer haline gelmiştir. On sekiz yaşındaki Eve ise, okulunun güvenli duvarlarının ardına hiç çıkmamıştır. Okulda onunla birlikte iki yüz yetim kıza, Yeni Amerika'nın öğretmenleri ve sanatçıları olacakları vadedilmiştir. Ama mezuniyetten bir gece önce Eve okulunun esas amacını ve onu bekleyen korkunç kaderi öğrenir.
Yuva olarak bildiği tek yeri terk ederek uzun, tehlikelerle dolu bir yolculuğa çıkar. Bu zorlu yolculukta güvende olacağı bir yer aramaktadır. Bu sırada vahşi bir hayat süren, asi isyancı Caleb'la yolları kesişir. Eve tüm hayatı boyunca erkeklerden ayrı tutulmuş ve onlardan korkmayı öğrenmiştir ancak Caleb zamanla onun güvenini ve kalbini kazanmaya başlar. Askerler peşlerine düştüğündeyse Eve'in gerçek aşkı ve hayatı arasında bir tercih yapması gerekecektir…
Yeni Dünya'yı kapağının renklerine bayıldığım ve distopik bir kitap okumak için aldım açıkçası. Ama şunu söylemeden asla geçemem kapak BERBAT !! Yani şimdi bu kapakta; bu güzel renklere, çizgi film gibi saçma bir kız koy... Olmuş mu ?! Eğer kapakta kız olmasaydı çok da güzel bir kapak olacağını düşünüyorum...
Kitabın kurgusuna bayıldım. Her distopya kitabı öyle kolay kurgulanmaz ve zordur. Kurgusu gerçekten güzeldi. Böyle güzel bir kurguya bir alkış... :D :D(Bende her distopya kitabına bunu diyorum ya :D :D )
SPOİLER ALARMMMM !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Kitabın ilk bölümlerinde Eve o kızları gördüğünde bende çok şaşırdım. Hani evet garip bişey olduğu belliydi ama doğurmaları için kızları toplamaları... Kendimi okulda ağzım açık okurken buldum. Ondan sonra da baya okudum zaten. Bazı yerlerde çok güldüm bazılarında ise çok tepkisiz kaldım. Ama şu kızların erkekler hakkında düşündükleri, öğretilenler cidden süperdi :D :D Eve içinden erkeklerle ilgili düşündüklerini geçirdikçe ben gerçekten çok güldüm.
"Erkekler çıkarcı, komplocu ve tehlikeliydiler.Tek istisna kralımızdı. Sadece ona güvenebilirdik ve ona itaat etmek zorundaydık."
Ee hal böyle olunca Eve'in yerinde bende olsam bende inanmazdım gördüğüm erkeklere ama... Calab.. AHH !! O muhteşem Caleb..Cidden Caleb karakterine hayran kaldım. Özellikle Eve'i her durumdan koruması... Sadece bence aşkları normal aşklar gibi gelişmedi. Yani kız neredeyse tüm hayatı boyunca erkeklerden nefret etmiş ama gördüğü ilk erkeğe biraz çekindikten sonra kendisini bırakıyor. Evet ilk başta cidden uzak durdu ama bu kısa sürdü. Bence fazla hızlı gelişti bunlar.
Ve sonu... :'(( Gerçekten mi ???!!!! Beni cidden ağlatıı :'( Yani böyle son mu olur :((
Sonuna gelmeden önce Caleb'in garip davranışlardan bişey olduğunu biliyordum. Ve bu kadar cinsiyet ayrımı yapılan bir ülkede güvenli böyleye erkeklerin alınmayacağı aklıma geldi. Ama ben kendime " Hayır Aybüke, hayır böyle bitmeyecek ikisini de içeri alacaklar ve savaşacaklar" dedim. Ama tamda benim düşündüğüm bir son oldu :'( Canımı yaktı Caleb'ın söyledikleri. Çok :'(
Spoiler bittiii !!!!!!!
Kitabın son 100 sayfayı falan uyuyamadan bitirdim. Yani okula zombi gibi gitmek zorunda kalsam da bitirmeden uyuyamadım. Tüm gece onu okudum. Çok geç yattım çünkü bir de etkisinden çıkmakta zorlandım. Elimden son sıralar hiç bırakamadım yani...
Bunlar serinin diğer kitapları. Pegasus bunları ne zaman çıkarır bilmiyorum. En kısa zamanda çıkarmalarını istiyorum ama böyle bir sonla bitmemeliydi. Diğer kitap için sabırsızlanıyorum. Ve kapaklar dediğim gibi.. Hiç de güzel değil. (Renkler konusundan bahsetmiyorum :D )
Alıntılar
"Elimi tutan elinin sıcaklığına şaşırarak ağlamayı kestim. O kadar yakınımdaydı ki birbirimizin yumuşak nefeslerini hissedebiliyorduk. Yeşil gözleri fenerden yansıyan ışıklarla parlıyordu."Seni bırakmayacağım"
sf.82 Eve-Caleb
"Caleb'ı izlerken ve o bana bakıp sevecen ve parlak gülümsemesini gönderirken, Hayır, diye düşündüm. Mutluluk sadece yaşadığın o andır."
sf. 160 Eve
"Vücudum utançla ve pişmanlıkla kıvrıldı. Okuldayken ve sonrasında sevginin insanın kendisine karşı kullanılabilecek bir koz, bir sorumluluk olduğuna inanmıştım. Sonunda gerçeği anlayarak ağlamaya başladım: Sevgi, ölümün tek düşmanıydı. Onun acımasız pençesinden kaçma savaşma gücü veren tek şeydi"
sf. 263 Eve
"Orada üç gün boyunca anneme sarılarak kaldım. Askerler evleri ararken beni buldular ve çalışma kampına gönderdiler." Ayaklarım hareket etmeye, tırmanmaya devam etti ama aklım o evde, annesine sarılan Caleb'daydı.
Ya burda Caleb'a acayip üzüldüm öyle böyle değil :'((
sf.283 Caleb
"Seni seviyorum, seni seviyorum, seni seviyorum.
sf 8-309
Puanım:
Bence çok güzeldi aslında 3 verecektim ama kurgusu ve sonu için 4 verdim. Bence güzeldi ama sonu dışında normal bir distopik kitaptı. Elinizde kitap yoksa alın okuyun derim :))
Herkese iyi okumalar :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder